ජීවිතය

නොමිනිසුන් අතර මිනිසත් බව ලද මා
අතීතයට එක්වන හැම කදුලක්ම
අතීතයේ හා වර්තමානයේ නොලබන හැම සතුටක්ම
පන්නරයක් කර ගනිමි ජීවිතයට........


පිරී අතු අග විකසිත වන්නට
පෙරුමන් පුරනා පුංචි සෙව්වන්දියකට
වියරු සිත් ඇත්තා වූ නොමිසුනේ
කිම මලක් වී පිපෙන්නට නොදෙන්නේ........
සුගන්දවන් පුංචි සෙව්වන්දිය
තලා පෙලා ලපටි පෙති පොඩි කර
අකාලයේ මිලින වී යන්නට
ඉඩ දෙන්නේ අයි නපුරු ලෙස........
පිපුනා නම් ඒ පුංචි මල් කැකුළ
විදහා සියත් පෙති නිදහසේ........
තිබුනා සුවදවත් කරන්නට ලොවක්
උරදෙමින් ගොඩ නගන්නට දැයක්........
නපුරු මිනිසුන්ගේ විසකුරු වූ........
අතැගිලි වලට මැදි වී විස පොවන ලද
ඒ කුඩා සෙව්වන්දියගේ තටුවේ අග කටු මිස
දකින්නට හැකිවේද සිනිදු සුදු මුදු ලෙස........